Χρόνια πολλά Νικολέττα !
Νικολέττα μου, έφτασες τα 15… Πότε κιόλας; Εγώ θυμάμαι ακόμη τον εαυτό μου να σου γράφω γράμμα, τότε, που ήσουν μόλις έξι χρονών και έπεφτε το πρώτο σου δοντάκι. Και τώρα, στα 15, ενώ θέλω να μη βλέπω ότι μεγαλώνεις, δέχομαι από παντού επίθεση για να το δω. Μία εβδομάδα τώρα με ενημερώνουν όλες οι διαδικτυακές πλατφόρμες ότι «η Νικολέττα γίνεται 15 και από την επόμενη εβδομάδα θα μπορεί να διαχειρίζεται μόνη της τους λογαριασμούς της …» Σου έχω πει τελευταία ότι αυτά τα 15 χρόνια κύλισαν γρήγορα; Ναι, ε; Στο ‘χω πει. Εντάξει, μόνο μία ακόμη θα στο πω. Πέρασαν γρήγορα. Και τώρα στη θέση σου βρίσκεται μια υπέροχη νέα γυναίκα, …εγκλωβισμένη σε σώμα έφηβης, έτοιμη να πάρει για πάντα τη θέση του μικρού μας κοριτσιού, που έκανε βουτιές στο Παντέλι. Κι όσο κι αν ακούγεται μελαγχολικό, ειλικρινά δεν είναι! Ίσως επειδή καμαρώνω για όσα είσαι, για όσα γίνεσαι, για όλα όσα είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις. Γύρισε το κεφάλι σου πίσω μόνο για μια στιγμή και δες το δρόμο
